SLIKARSKI ATELJE ZORAN VUKAJLOVIĆ

Rođen 03.08.1960.godine u Čačku.

Član je likovnog udruženja SAGA i akademije umetnika Centralne Evrope.

Izlagao je na više kolektivnih izložbi u Jugoslaviji – u Čačku, Beogradu, Vrnjačkoj Banji, Podgorici, kao i u inostranstvu (Aprilski salon akademije umetnika centralne Evrope u Parizu, 1998. godine).
 

Prvu samostalnu izložbu imao je 1986. godine u Čačku.
Samostalno je izlagao u:
    -galeriji ARS u Beogradu 1995. godine,
    -konaku male Kneginje Ljubice u Beogradu 1997. godine,
    -Jugoslovenskom kulturnom centru u Parizu 1997. godine,
    -konaku male Kneginje Ljubice u Beogradu 1999. godine,
    -Jugoslovenskom kulturnom centru u Parizu 2000. godine,
    -dom zagraničnih Slovaka, Bratislava, 2001. godine.

Dosadašnji stvaralački rad Zorana Vukajlovića, slikara – autodiktata iz Čačka, nosi u suštini sva obeležja očitog i stvarnog napretka.

Usavršavanjem bitnih tehničkih i tehnoloških elemenata slikarskog postupka, u prvom redu poboljšanjem crteža, brušenjem osećaja za vrednosti boje i sve sigurnijim vladanjem zakonitostima komponovanja, on je nesumljivo povećao jasnoću pripovedanja i svagu likovnog izraza.

Zato je naglašenu dramatiku koju već od prvih radova nose junaci njegovih priča, dakle njegovi arlekini, vitezovi, ratnici ili njihove gospe i ljube, vremenom sve više isticao nanosima čistih boja , što ih je pojačavao postavljenjem na pozadine rešene u širokim namazima crvene, zelene, žute ili sive, koje katkad svodi na simboličnu ravan šahovske tabele (cirklus „Od boja do boja“).

Ostvarena dinamika i izrazita sugestivnost likova njegovih najnovijih kompozicija, navode na zaključak da je doista sazreo kao umetnik odnosno da je stasao u slikara koji uspeva da svoju preterano emotivnu prirodu, naizgled neukrotivu obuzda i tako svoj rad podredi zakonima i zahtevima veštine.

Ako, pak, umetnost posmatramo prvenstveno kao pitanje stvaralačke ličnosti, a umetničko delo kao projekciju intimnih pogleda i doživljaja okruženja, sredine i sveta uopšte, a onda bismo svakog umetnika morali da prihvatimo kao jedinstvenu i stoga uvek prepoznatljivu ličnost unutar istorije umetnosti

U tako nastaloj raznolikosti, gde svaka ličnost svet za sebe često se dešava da zbog silne raznorodnosti (katkad i protivurečenosti) umetničkih naravi, nije ni lako ni jednostavno izvršiti precizno definisanje umetnosti nastale u jednom vremenu i jednoj sredini.

Zato ostaje činjenica da ona umetnička dela koja su nastala iskrenim i trudoljubivim radom poput slika Zorana Vukajlovića, bez obzira na mesto i uslove njihovog nastanka, prihvatamo kao tvorevine namenjene svima koji veruju u snagu i moć umetnosti

Utoliko pre i više što se Vukajlovićev stvaralački postupak temelji na uzvišenom principu dobrog ikonopisa i iskrenog ikonopisca.

Naime, sve njegove ekspresionističke deformacije, sva njegova crtačka pojedmnostavljivanja i koloristička preterivanja, imaju isti cilj: da se dosegne jedan viši unutrašnji red, da se zađe u nadčulne i teško dostupne prostore duha, tamo gde se stiže samo putem molitvenog zanosa i nepokolebljive vere

A upravo čvrsta vera i dubok zanos predstavljaju snagu koja pokreće stvaralački mehanizam slikara Zorana Vukajlovića.

NIKOLA KUSOVAC
PETAR PETROVIĆ